Er zijn twee relevante vormen van verwarming bij airconditioning:
- voelbare warmte
- latente warmte
Voelbare warmte
Wanneer een voorwerp verwarmd wordt, dan stijgt de temperatuur ervan naarmate er meer warmte wordt toegevoegd. Die stijging van warmte wordt de voelbare warmte genoemd. Wanneer er warmte van een voorwerp verwijderd wordt en de temperatuur daalt, dan wordt die verwijderde warmte ook voelbare warmte genoemd. Warmte waardoor de temperatuur van een voorwerp wijzigt, wordt voelbare warmte genoemd.
Latente warmte
Alle zuivere stoffen in de natuur kunnen van toestand veranderen. Vaste stoffen kunnen vloeibaar worden (ijs naar water) en vloeistoffen kunnen gassen worden (water naar damp), maar voor dergelijke veranderingen moet er warmte toegevoegd of weggenomen worden. De warmte die voor deze veranderingen zorgt, wordt latente warmte genoemd.
Maar latente warmte heeft geen effect op de temperatuur van een stof - water blijft bijvoorbeeld 100°C wanneer het kookt. De extra warmte die toegevoegd wordt om het water kokende te houden, is latente warmte. Warmte die ervoor zorgt dat de toestand verandert zonder dat de temperatuur verandert, wordt latente warmte genoemd.
Dat verschil begrijpen, is essentieel om te begrijpen waarom er in koelsystemen koelmiddel gebruikt wordt. Het verklaart ook waarom de termen 'totale capaciteit' (voelbare en latente warmte) en 'voelbare capaciteit' gebruikt worden om de koelcapaciteit van een unit te definiëren. Tijdens de koelcyclus wordt er condensatie gevormd in de unit doordat er latente warmte uit de lucht gehaald wordt. De voelbare capaciteit is de capaciteit die nodig is om de temperatuur te verlagen en de latente capaciteit is de capaciteit om het vocht uit de lucht te halen.
